“Woń człowieka” Szépa w czasie wieczoru z literaturą węgierską po polsku

przez Monika Tarka-Kilen

Wieczór z literaturą węgierską po polsku to tradycyjne spotkania w Instytucie Liszta w Warszawie. Kolejne już w czwartek 11 kwietnia. Tym razem prezentowane będzie polskie wydanie powieści dokumentalnej autorstwa Ernő Szépa pt. “Woń człowieka”.

Wieczór z literaturą węgierską po polsku odbędzie się 11 kwietnia br. o godz. 18.00 w siedzibie Instytutu Liszta w Warszawie (00-009 Warszawa, ul. Moniuszki 10). Gośćmi wieczoru literackiego będą: autor przekładu Łukasz Woiński, literaturoznawczyni Kinga Piotrowiak-Junkiert oraz krytyk literacki Maciej Libich.

“Woń człowieka” to opis prześladowań, cierpienia i niebezpieczeństw, jakich doświadczył autor podczas wydarzeń w 1944 roku

Ernő Szép opowiada o tych wszystkich wydarzeniach – przesiedleniu do domu oznaczonego żółtą gwiazdą, ciągłym zagrożeniu życia społeczności żydowskiej, wcieleniu mężczyzn do oddziału pracy przymusowej, upokorzeniach, biciu, egzekucjach, bezsensownych marszach i kopaniu szańców, wreszcie o graniczącym z cudem powrocie do domu – tonem człowieka pogodnego i łagodnego, wręcz bezbronnego w swej dobroci, który w trudnych sytuacjach potrafi się jednak ratować ironią, a nawet humorem, i widząc, jak głęboko upadli jego prześladowcy, po ludzku ich żałuje.

– opisuje powieść Teresa Worowska na stronie wydawcy.

Ernő Szép (1884-1953) – węgierski poeta, powieściopisarz, dziennikarz i dramaturg związany ze środowiskiem czasopisma „Nyugat”. Na początku I wojny światowej pracował ochotniczo jako sanitariusz i korespondent. Największą sławę przyniosła mu powieść secesyjna Lila akác (1919), w której nie tylko odmalował barwne życie towarzyskie przedwojennego Budapesztu, ale też podjął problematykę tożsamości zasymilowanych Żydów. W latach dwudziestych popularność zyskały jego sztuki teatralne, w których poddawał krytyce panujące stosunki społeczne. W okresie międzywojennym Ernő Szép cieszył się opinią prominentnej osobistości świata literackiego. Jego sytuacja zasadniczo uległa zmianie pod koniec lat trzydziestych wraz z wejściem w życie nowych ustaw antyżydowskich i późniejszym przejęciem władzy na Węgrzech przez faszystowskie ugrupowanie strzałokrzyżowców. W październiku 1944 roku trafił na trzy tygodnie do obozu pracy przymusowej. Owocem tych doświadczeń jest wydana w 1945 roku powieść dokumentalna Woń człowieka. Po wojnie pisarz żył w nędzy i zapomnieniu.

Łukasz Woiński, ur. w 1988 r. Absolwent polonistyki i hungarystyki na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz studiów podyplomowych w Budapeszcie w zakresie tłumaczeń literackich. Na Wydziale Filologicznym UJ przygotowuje rozprawę doktorską na temat twórczości Antala Szerba. Jako badacz wizytujący pracował przez rok w Wirth Institute for Austrian and Central European Studies na Uniwersytecie Alberty w Kanadzie. W 2014 r. został laureatem głównej nagrody w organizowanym przez Instytut Balassiego konkursie translatorskim. Uczestnik licznych warsztatów i projektów przekładowych.

Źródło:Instytut Liszta.

Źródło: Wydawnictwo Austeria, Instytut Liszta,

Polecane artykuły

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Akceptuj Czytaj więcej