Marek Królak
Przewodniczący Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Rolników Indywidualnych „Solidarność” w Węgrowie. Po wprowadzeniu stanu wojennego wielokrotnie wyjeżdżał do Warszawy gdzie zaopatrywał internowanych w żywność oraz rozprowadzał wydawnictwa bezdebitowe.
W 1986 roku został wybrany do tzw. trójki osób odpowiedzialnych za działalność Kościelnej Fundacji Rolnej, której celem była finansowa pomoc więźniom politycznym lub ich rodzinom.
W 1987 roku został zastępcą członka komitetu organizacji „Solidarność Rolników Indywidualnych Województwa Siedleckiego”, a rok później wszedł do jej zarządu.
W trakcie Wojewódzkiego Zjazdu „Solidarności” Rolników Indywidualnych w 1989 roku, został wybrany delegatem na Krajowy Zjazd oraz był delegowany na krajową konferencję ideowo-programową NSZZ RI „Solidarność”. Marek Królak był inwigilowany od 1982 roku.
Major Bogdan Ilczuk
Żołnierz AK, major Wojska Polskiego. Jako nastolatek przenosił prasę podziemną i meldunki. W 1946 roku, w wieku 15 lat wraz z kolegami postanowił powołać organizację, która miała pomóc w nawiązaniu kontaktów z Narodowymi Siłami Zbrojnymi. W Lipcu 1949 roku został skazany na 10 lat więzienia przez Sąd Wojskowy, uznany za „szczególnie niebezpiecznego w okresie odbudowy”. Bogdan Ilczuk więziony był między innymi we Wronkach oraz w Jaworznie. Na wolność wyszedł w 1954 roku, przez wiele lat był inwigilowany. Został odznaczony m.in. Krzyżem Armii Krajowej, Złotym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Janina Gałązka
W 1980 roku aktywnie działała w NSZZ ,,Solidarność”. W 1989 roku została przewodniczącą Komitetu Obywatelskiego NSZZ ,,Solidarność” Łochowie. Uczestniczyła w posiedzeniach Powiatowego Komitetu Obywatelskiego w Węgrowie, którego przewodniczącym był Wiesław Ratajski. W latach 1990-1994 była radną Gminy Łochów. Przewodnicząca Koła PC w gminie Łochów oraz członek Zarządu Wojewódzkiego. W latach 2003-2007 została Ławnikiem Sądu Powiatowego. W latach następnych aktywnie uczestniczyła w życiu społeczno-politycznym dla dobra kraju i lokalnej społeczności. Obecnie emerytowana nauczycielka LO w Łochowie.Na emeryturze zaangażowana w działalność organizacji emerytów i rencistów na terenie gminy Łochów. Z jej inicjatywy w 2004 roku został zorganizowany Klub Seniora, którego jest przewodniczącą. A w 2007 r. został zorganizowany Polski Związek Emerytów, Rencistów i inwalidów. Za aktywną działalność na rzecz społeczeństwa trzykrotnie odznaczona przez ,,Solidarność”
Mirosław Widlicki
W PRL członek nieformalnego środowiska Armii Krajowej Obwodu „Rajski Ptak” i środowiska 79 pułku piechoty Strzelców Słonimskich im. Hetmana Lwa Sapiehy.
Kolporter wydawnictw i znaczków podziemnych oraz organizator magazynów. Aktywny w służbie kościelnej w kościele Św. Stanisława Kostki w latach 80-tych. Od lat 60-inwigilowany przez SB. Od 1989 roku członek Stowarzyszenia Żołnierzy Armii Krajowej przekształcony później w Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej . Organizator i współorganizator wielu pomników i tablic pamiątkowych oraz widowisk, wydarzeń i rekonstrukcji historycznych. Autor kilku publikacji na temat Armii Krajowej. Obecnie Prezes Okręgu Warszawa-Wschód ŚZŻAK i Przewodniczący Środowiska Żołnierzy Obwodu „Rajski Ptak”. Odznaczony między innymi Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym Krzyżem Zasługi i Krzyżem „Wolności i Solidarności”.
Jerzy Jan Ryczkowski
Urodził się 18 października 1948 roku w Węgrowie. W swoim rodzinnym mieście był aktywnym działaczem NSZZ „Solidarność”. Od 1979 roku był inwigilowany przez Służbę Bezpieczeństwa. Po wprowadzeniu stanu wojennego był jednym z organizatorów strajku w Przedsiębiorstwie Gospodarki Komunalnej w Węgrowie. Internowano go 17 grudnia 1982 roku. Był osadzony kolejno w: Zakładzie Karnym w Białej Podlaskiej, Zakładzie Karnym we Włodawie i Areszcie Śledczym w Lublinie . Zwolniono go z internowania 30 kwietnia 1982. Inwigilacji zaprzestano dopiero po 1989 roku.
Ksiądz Prałat Tadeusz Osiński
urodzony 28.10.1936 r. we wsi Kosuty, gmina i parafia Stanin, powiat Łuków. Podczas studiów w Wyższym Seminarium Duchownym, po tzw. ”odwilży – 1956″ w kraju, uzyskał maturę państwową w roku 1957r. Po V roku studiów w WSD przyjął święcenia diakońskie dnia 10.06.1960 roku, a w następnym roku po złożeniu egzaminów i ukończeniu studiów filozoficzno-teologicznych przyjął święcenia kapłańskie dnia 27.05.1961r. Inkardynowany do Diecezji Drohiczyńskiej mocą Bulli Jana Pawła II 25.03.1992 r. Dnia 13.03.1969 r. otrzymał dyplom magistra filozofii chrześcijańskiej w zakresie specjalizacji psychologii wychowawczej na KUL. W czasie swojej długoletniej posługi kapłańskiej w kraju jeszcze za czasów PRL oraz później również zagranicą współpracował i współpracuje ze środowiskami kombatanckimi , młodzieżą akademicką oraz środowiskami polonijnymi i patriotycznymi w kraju. Kapelan Światowego Związku Żołnierzy AK Okręgu Warszawa Wschód. Uhonorowany wieloma odznaczeniami min medalem „Pro Patria”.
Marek Zdzisław Tauter
Urodzony 21 sierpnia 1954 roku w Wyszkowie. 13 grudnia 1981 roku zostaje internowany za “działalność antypaństwową” i osadzony w ośrodku odosobnienia zlokalizowanym na terenie więzienia w Iławie. 22 marca 1989r. Marek Tauter został zarejestrowany pod nr. 7257 przez pion V SB w Wyszkowie jako figurant Sprawy Operacyjnego Rozpracowania o krypt. „Polonez”. Sprawę tę wszczęto przeciwko niemu jako “liderowi jawnej struktury „Solidarności” w Zakładzie Zespołów Napędowych w Wyszkowie. Potwierdzono uzyskane operacyjnie informacje o powstaniu w ZZN FSO w Wyszkowie 15-to osobowego komitetu organizacyjnego NSZZ „Solidarność”. W skład komitetu weszli miedzy innymi aktywni działacze pierwszej „S” oraz organizatorzy wyszkowskiego Klubu Inteligencji Katolickiej. W archiwach wydziału paszportowego WUSW Ostrołęka znajdują się zapisy dotyczące Marka Tautera : „Mając na względzie jego wrogą działalność zastrzeżono mu wyjazdy za granicę do wszystkich krajów świata do odwołania”. Marek Tauter od 2018 r. jest radnym Rady Miejskiej w Wyszkowie.
Krzysztof Szymański
Urodził się w 1952 roku. W latach 80 był właścicielem gospodarstwa rolnego. Brał wtedy udział w spotkaniach działaczy opozycyjnych organizowanych przez księdza Stanisława Falkowskiego w Sokołowie Podlaskim. Był również jednym z organizatorów strajków solidarnościowych w Węgrowie z ramienia NSZZ Podlasie, które potem przekształciło się w NSZZ „Solidarność”. Organizował również struktury Solidarności rolników indywidualnych na terenie powiatu węgrowskiego. Był członkiem Zarządu Wojewódzkiego NSZZ „S” RI i delegatem na zjazd krajowy. Uczestniczył w strajku okupacyjnym budynku organizacji młodzieżowych w Siedlcach, zorganizowanym przez rolniczą „Solidarność”. Po wprowadzeniu stanu wojennego czynnie włącza się w działalność podziemnej Solidarności – kolportuje niezależną prasę i wydawnictwa, ulotki, współorganizuje obchody uroczystości patriotycznych w kościołach. 29 kwietnia 82r. Zatrzymany za posiadanie ulotek i dotkliwie pobity przez funkcjonariuszy SB, MO i ORMO. Aresztowany na 3 miesiące trafia do więzienia na Rakowieckiej. Z aresztu wychodzi w lipcu ze względu na zły stan zdrowia będący skutkiem pobicia. Nie przerywa działalności konspiracyjnej. Jako jedyny w PRL dzięki swojej nieugiętej postawie doprowadza do aresztowania i skazania swoich wcześniejszych oprawców – funkcjonariuszy aparatu komunistycznego przymusu. Zostają oni w 1983 roku skazani wyrokiem sądu na kary więzienia. W wyborach 4 czerwca 1989r. Zostaje wybrany na posła do Sejmu z ramienia Komitetu Obywatelskiego. Do dziś pozostaje mocno zaangażowany w działalność lokalnej społeczności. Prowadzi gospodarstwo rolne w Korytnicy.
Jerzy Tomaszewski ps. „Jur”
Urodził się 20 stycznia 1924 roku w Warszawie. Gdy wybuchła II wojna światowa, w wieku 14 lat został łącznikiem przy dowództwie Obrony Przeciwlotniczej. Podczas okupacji hitlerowskiej działał w konspiracji. W 1940 ukończył tajny kurs techniki fotografii. W 1941 został skierowany przez Delegaturę Rządu na Kraj do niemieckiej firmy filmowo fotograficzne, pracującej na potrzeby propagandy III Rzeszy. W Fotorisie działała tajna komórka, która zajmowała się przechwytywaniem zdjęć niemieckich, które poddawane były specjalnemu procesowi obróbki, a następnie przewożone przez konspiracyjnych kurierów do Rządu RP w Londynie. W 1943 grupa ta została zdekonspirowana.
Gdy wybuchło powstanie warszawskie, został jednym z fotoreporterów. 8 września, w okolicy ulicy Tamka, został ciężko ranny. Ostatnie zdjęcia wykonał leżąc w bramie rodzinnego domu. Wkrótce dostał się do niemieckiego obozu jenieckiego w Pruszkowie, skąd uciekł dzięki pomocy matki. Na początku 1945 wrócił do Warszawy. Jego autorskie fotografie ocalały dzięki konspiracyjnej laborantce Wacławie Zacharskiej, która wywołane negatywy schowała do metalowych puszek i ukryła w mieszkaniu.
Jerzy Tomaszewski należał do Rady Honorowej Budowy Muzeum Powstania Warszawskiego.
29 lipca 2007 prezydent Lech Kaczyński odznaczył go Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. W ostatnim okresie życia prowadził Fundację Nie Zapomnieliśmy, Ośrodek Popularyzacji Historii II Wojny i Okupacji Polski
Zmarł 26 stycznia 2016 roku w Warszawie. Uroczystości pogrzebowe odbyły się w kościele parafialnym w Kamionnej.
Franciszek Antoni Przeździecki
Urodził się w roku 1930. Jako młody chłopak związał się z podziemiem niepodległościowym, pełniąc w latach 40. i 50. funkcję łącznika dowództwa Narodowych Sił Zbrojnych i Narodowego Zjednoczenia Wojskowego. Zbierał informacje operacyjne. Jego dom był częstym punktem kwaterowania Żwańskiego. W 1948 roku brał udział w akcji na milicjantów w Czyżewie, mającej na celu odbicie dwóch ludzi. Nigdy się nie ujawnił.
Niechęć do narzuconego Polsce siłą komunistycznego ustroju nie przeszła mu wraz z wiekiem, dlatego w roku 1980 czynnie uczestniczył w powstaniu NSZZ „Solidarność” Rolników Indywidualnych województwa łomżyńskiego. Został odznaczony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, teraz zaś podzielił się swymi bogatymi wspomnieniami z trudnych wojennych oraz powojennych czasów.
W 2020 roku Fundacja im. Kazimierza Wielkiego wydała wspomnienia autorstwa Franciszka Przeździeckiego. Autor opisał swoje przeżycia z okresu II wojny światowej i okresu powojennego. Przybliżył warunki panujące na polskiej wsi przed wojną, opór społeczeństwa polskiego i swój własny udział w konspiracji niepodległościowej. Franciszek szczegółowo opisuje prześladowania i represje ze strony okupanta sowieckiego, których doznał on oraz jego najbliższa rodzina i okoliczni mieszkańcy po zakończeniu wojny.
Tadeusz Chmielewski ps. “Czajka”
Urodził się 20 października 1928 roku. Przysięgę 1946 roku do NZW składał u Franciszka Piszczatowskiego . Od 1939 do 1945 roku mieszkał w Łosiach obok dworku płk. Władysława Żwańskiego ps. “Iskra” , “Błękit” (komendant Okręgu Białystok NZW w latach 1946-1948). Lipski ps. “Jastrząb” był jego dowódcą. Tadeusz Chmielewski był łącznikiem, nosił zalakowane koperty. Zajmował się również kolportowaniem podziemnej prasy. Po wojnie w jego domu w Osowcu mieścił się stały punkt medyczny gdzie ukrywani byli ranni partyzanci. Stopień strzelec Wolna Polska – nigdy nie wystąpił o stopień wojskowy.
Zmarł 13 czerwca 2019 roku.
Pan Leopold Dmochowski ps. “Sęk”
Urodził się w 1929 roku. Był żołnierzem Narodowych Sił Zbrojnych i członkiem Narodowego Zjednoczenia Wojskowego (powiat Ostrów Mazowiecka). W 1949 roku został aresztowany i więziony po czym skazano go na 10 lat więzienia, z utratą praw na 4 lata i przepadkiem mienia. Po postanowieniu o zastosowaniu amnestii zmniejszono karę z 10 lat na 6 lat i 8 miesięcy, z utrzymaniem w mocy kar dodatkowych. Wyrok został wydany za ,,działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego ”oraz ,,…przypisywane przestępstwa szczególnie niebezpieczne w okresie odbudowy Państwa…”. Obecnie jest Członkiem Rady Naczelnej Związku Żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych. W 2018 roku z rąk Prezydenta Andrzeja Dudy odznaczony: ORDEREM KRZYŻA NIEPODLEGŁOŚCI. Obecnie mieszka w miejscowości Drewnowo-Dmoszki.
Franciszek Chrostowski ps. “Mały”
Jako nastolatek włączył się w walkę o niepodległość Ojczyzny przystępując do szeregów Armii Krajowej. Ojciec Franciszka rozbrajał Niemców w 1918 roku, dwóch jego braci walczyło w 1939 roku z okupantem i napastnikiem niemieckimi, sowieckim. Jeden z nich był skazany na dożywotnie więzienie za działalność, już w tej tak zwanej “wyzwolonej” Polsce, w 1952 roku. W Białymstoku wojskowy sąd rejonowy skazał go na dożywocie ze zamianą na 15 lat.
Franciszek brał udział w wielu akcjach często ryzykując przy tym życiem. Po zakończeniu okupacji hitlerowskiej kontynuował walkę podziemną z okupantem komunistycznym w szeregach oddziału WiN. W roku 1953 został aresztowany przez resort bezpieczeństwa i przeszedł brutalne śledztwo. Został skazany na 6 lat pozbawienia wolności. Dewiza “Bóg, Honor, Ojczyzna była jego drogowskazem. Obecnie jest prezesem Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej – Okręg Ostrołęka.
„W mojej rodzinie tradycja jest przekazywana z pokolenia na pokolenie. Świętością dla nas i dla rodziny były słowa Bóg, Honor, Ojczyzna. Myśmy w czasie okupacji kontynuowali walkę o wolność i ja kontynuuję ją dalej” – kpt. Franciszek Chrostowski.
Antoni Zienkiewicz ps. „Cichy”
Po niemieckiej oraz sowieckiej agresji na Polskę we wrześniu 1939 r. włączył się w działalność konspiracyjną. W 1941 roku przystąpił do Związku Walki Zbrojnej, przekształconego w 1942 roku w Armię Krajową. W związku z działalnością antysowiecką w 1948 roku został aresztowany przez UB, przetrzymywany w więzieniu w Ostrołęce i Warszawie, skazany na 5 lat pozbawienia wolności w zawieszeniu. Po wojnie wrócił do życia cywilnego prowadząc gospodarstwo rolne.
Członek Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej Okręg Ostrołęka koło Troszyn. W 2016 roku został odznaczony odznaką „Pro Patria” przez kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. W 2017 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski przez prezydenta RP Andrzeja Dudę.