Trzy obrazy Tamary Łempickiej – wczesny szkic „Wzburzone konie” z 1925 r. oraz dwa obrazy: „Misa z owocami” z 1949 r. i „Holenderka II” z 1957 r. trafiły w piątek do zbiorów Muzeum Narodowego w Lublinie. Zakup dofinansowano z dotacji celowej Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Łempicka jest dobrym symbolem zmian, które nastąpiły w kulturze w ostatnich latach, także jeżeli chodzi o wsparcie kolekcji i zasobów naszych instytucji. Nie licząc zakupu kolekcji Czartoryskich, w ciągu ostatnich kilku lat tylko z budżetu MKiDN przeznaczyliśmy ponad 115 milionów na wzbogacanie polskich zbiorów. Zakupiliśmy m.in. prace Tycjana, Bruegla, Canaletta, ale także polskich artystów – zaczynając od Matejki po Łempicką właśnie – których dzieła, w tym rzeźby, trafiły do instytucji publicznych
– mówił minister kultury i dziedzictwa narodowego prof. Piotr Gliński podczas prezentacji trzech nowo zakupionych dzieł. Po długich przygotowaniach prawie cała kolekcja Łempickiej, która znajdowała się w Meksyku, gdzie artystka spędziła ostatnie lata życia, wzbogaciła zbiory Muzeum Narodowego w Lublinie. Można tam obecnie oglądać 21 dzieł wybitnej artystki.
O popularności Łempickiej świadczy sukces czterech wystawy prac malarki, które odbyły się w Lublinie i w Krakowie w 2022 i 2023 roku. Obejrzało je ponad 200 000 osób.
Łempicka to jedna z największych polskich artystek, obok Bilińskiej czy Boznańskiej, ale na pewno najdroższa – w 2020 roku jej obraz został sprzedany za równowartość 82 mln złotych. Bardzo dziękuję wszystkim instytucjom i osobom, dzięki którym polska kultura mogła się wzbogacić o te dzieła. Cieszę się, że będą one prezentowane w polskich kolekcjach
– mówił prof. Piotr Gliński.
Obrazy Tamary Łempickiej do zobaczenia w Lublinie
Praca „Wzburzone konie” uzupełni zbiór obiektów na papierze pochodzących z 1. poł. XX w. Rysunek, jak informuje lubelskie muzeum, pozwala zaobserwować nie tylko wrażliwość artystyczną Łempickiej, ale również szczegóły jej dojrzałego warsztatu, na który miała wpływ nauka w Academie Ranson.
Obraz „Misa z owocami” jest przykładem martwej natury. Starannie ułożone w białej porcelanowej misie jabłka, gruszki, winogrona oraz śliwy, udekorowane listowiem, cechują się geometryzacją kształtów, jednak widoczne pozostaje zachowanie klasycznych zasad harmonii i równowagi. Łempicka podejmowała temat martwych natur od l. poł. 20. XX w. aż do śmierci w 1980 r. Ukazywały one prozaiczne przedmioty w starannych aranżacjach. Artystka skupiała się na ukazaniu kształtów, faktur, świateł oraz cieni danej kompozycji.
Obraz „Holenderka II” jest przykładem nowego języka malarskiego wypracowywanego przez Łempicką w latach 50. XX w. W pracach z tego okresu można zauważyć powolne odejście od zdefiniowanego w latach 30. XX w. stylu. Artystka nie rezygnując jednak z tematu, jakim był portret, akt czy martwa natura, coraz częściej skłaniała się ku przedstawieniom pozbawionym mocnej geometryzacji postaci. W tym okresie malarka kilkukrotnie podróżowała do Europy, co znajdowało swoje odzwierciedlenie w obrazach ukazujących portrety kobiet lub mężczyzn w strojach ludowych.
Dzieła trafią na stałą wystawę poświęconą życiu i twórczości Tamary Łempickiej na Zamku Lubelskim, na której do tej pory prezentowano m.in. 18 prac artystki (w tym 12 płócien oraz 6 prac na papierze) zakupionych w maju 2023 r. od meksykańskiego artysty – rzeźbiarza Victora Manuela Contrerasa. Zakup prac został zrealizowany ze środków rezerwy ogólnej Prezesa Rady Ministrów Mateusza Morawieckiego przy udziale Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Wystawa „Tamara Łempicka – ponad granicami” jest organizowana przez Muzeum Narodowe w Lublinie we współpracy z Tamara de Lempicka Estate.
Źródło: Gov.pl, materiały prasowe