W Nowym Jorku zmarł pochodzący z Grudziądza wokalista Maciej Kossowski (Mike Cossi). Występował m.in. z zespołem Czerwono-Czarni. To on śpiewał takie przeboje, jak „Wakacje z blondynką” czy „Dwudziestolatki”. Miał 85 lat. Zmarł w samotności.
Maciej Kossowski serca publiczności podbił jako wykonawca takich evergreenów, jak „Z Cyganami w świat”, „Wakacje z blondynką”, „Agatko pocałuj”, „Dwudziestolatki”, „Nie mówię żegnaj”, „Augustyna”, „Szkolny bal” czy „Wiatr od Klimczoka”. Teksty do śpiewanych przez niego utworów pisali między innymi: Jonasz Kofta, Bogdan Loebl, Marek Głogowski czy Zbigniew Jerzyna.
Maciej Kossowski urodził się 11 lutego 1937 roku w Grudziądzu. Młodość spędził właśnie w tym mieście, to tam ukończył liceum im. Bolesława Chrobrego. Potem studiował na Uniwersytecie im. Mikołaja Kopernika w Toruniu i w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku. Skończył filologię polską.
Uczył się gry na trąbce w Średniej Szkole Muzycznej w Gdańsku. Grał w gdańskim teatrzyku studenckim Bim-Bom i w cyrku Tralabomba Jazz Band Jerzego Afanasjewa. Starał się dostać do Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, ale nie niestety bezskutecznie.
Za to z sukcesami, w latach 1963–1967 był solistą Czerwono-Czarnych. W 1967 roku wyruszył też na trzymiesięczną trasę koncertową do Związku Radzieckiego z zespołem Tajfuny. Koncertował także w Grecji, Czechosłowacji (1964), Niemczech (1965), Belgii, Szwecji, Stanach Zjednoczonych (1966).
Po powrocie do kraju do końca 1969 r. współpracował jako producent, kompozytor muzyki, aranżer i piosenkarz ze „Studiem Rytm” w Polskim Radio Warszawa. W tym czasie napisał muzykę do wielu piosenek śpiewanych przez takich wykonawców jak: Edward Hulewicz i Heliosi, Kasia Sobczyk, Henryk Fabian, Jacek Lech, Elżbieta Żakowicz i zespół Wiślanie 69 („Gdy sam zostaniesz”, muzyka M. Kossowski, słowa Bogdan Loebl i Marek Gaszyński), Ala Eksztajn, Fryderyka Elkana, Filipinki, Maria Figiel, Halina Frąckowiak i grupa ABC.
Najbardziej znane, przez niego zaśpiewane jego piosenki to: evergreen – „Wakacje z blondynką” (muzyka Juliusz Loranc, słowa Jonasz Kofta) oraz „Agatko pocałuj”, „Dwudziestolatki”, „Domowe strachy”, „Nie mówię żegnaj”, „Z Cyganami w świat”. Inne znane piosenki z jego repertuaru: „To ty, Mario”, „Kto mi to da”, „Augustyna”, „Szkolny bal”, „Wiatr od Klimczoka” (Zbigniew Bizoń muzyka – słowa Krzysztof Dzikowski).
Współpracował z takimi autorami tekstów jak np.: Jonasz Kofta, Bogdan Loebl, Marek Głogowski, Zbigniew Jerzyna i z zespołami: Czerwono-Czarni, Tajfuny, Warszawscy Stompersi, Zespół Zbyszka Namysłowskiego, Tralabomba Jazz Band, Orkiestra Polskiego Radia w Warszawie pod dyrekcją Jerzego „Dudusia” Matuszkiewicza i Piotra Figla.
Będąc w Stanach Zjednoczonych poznał dziewczynę, Amerykankę, z którą później korespondował. Przyjechała w 1967 roku do Polski. Pobrali się w Świnoujściu. Wyjechał do Ameryki na stałe. Wg jednych źródeł w październiku 1969 (Emilia Padoł), wg innych na początku 1970 roku (Ryszard Wolański, Dariusz Michalski).
Osiedlił się na stałe w Nowym Jorku (początek 1970) i założył własną grupę instrumentalną, z którą występował w okolicznych klubach.
W 2012 roku przyjechał do Polski – wystąpił na jedynym koncercie w trakcie święta swojego rodzinnego miasta.
Źródło: Wikimedia Commons.