Karp i pstrąg to lokalne dobro Opolszczyzny. Świeże ryby są podstawą udanej potrawy, ale trzeba umieć właściwe je przygotować. Podczas bezpłatnych warsztatów kulinarnych w Muzeum Wsi Opolskiej 13 lipca szef kuchni zdradzał tajniki filetowania ryb i przyrządzania na ich bazie pysznych potraw.
Warsztaty Kulinarne realizowane są w ramach projektu „Głos mają ryby. Ochrona dziedzictwa kulturowego i bioróżnorodności w środowiskach wodnych w Muzeum Wsi Opolskiej i na terenie Śląska Opolskiego”. Cieszyły się ogromnym zainteresowaniem.
Bardzo cieszymy się, że temat przygotowywania potraw z naszych lokalnych ryb cieszy się tak dużym zainteresowaniem z Państwa strony. Być może w dużej mierze jest to zasługa fantastycznego prowadzącego – Pana Kamila Klekowskiego prowadzącego stronę Edukacja od kuchni
– informuje muzeum.
Muzeum Wsi Opolskiej przez całe wakacje proponuje szereg atrakcyjnych zajęć. Kolejne z nich już w najbliższy weekend. Tym razem będzie to weekend z kulturą ludową.
W dniach 16 i 17 lipca w muzeum prezentowane będą pokazy: wykonywania koronki klockowej / Teresa Luchowska – chałupa z Kozub, malowania opolskiej porcelany / Małgorzata Potocka (STL) – chałupa z Kup, rzeźby w drewnie / Norbert Kleman (STL) – przed zagrodą “młyńską”, wykonywania wyrobów z drewna / Józef Sieczka – zagroda “młyńska” oraz wyrobów rękodzieła / Twórczo Zakręcone – przed zagrodą “nyską”.
Dodatkowo w sobotę odbędą się warsztaty wyplatania koszy z wikliny. Są na nie jeszcze wolne miejsca.
Atrakcje w Muzeum Wsi Opolskiej
Muzeum Wsi Opolskiej w Opolu istnieje do lat 70-tych XX wieku. Na obszarze zajmowanym przez Muzeum odtworzono pełny krajobraz kulturowy wsi opolskiej. W zbiorach znajdują się 23 budynki zabytkowe kryte gontem (22 na terenie MWO i 1 in situ, w Kielczy). Dachy pozostałych budynków poszyte są słomą żytnią – w zależności od statusu społecznego i zamożności – sposobem „na gładko”, czyli kłosami wykręcaków skierowanymi w dół lub „w schodki” (kłosami ku górze).
Na ekspozycji plenerowej prezentowane są techniki budowlane takie jak: zrębowa (wieńcowa), sumikowo-łątkowa, szkieletowa. Na ogólny obraz drewnianej architektury ludowej składają się bogate detale konstrukcyjne – stolarka drzwiowa, okienna, belki z inskrypcjami czy znakami apotropeicznymi, i in. Wnętrza budynków aranżowane są merytorycznie i plastycznie dla zobrazowania funkcji obiektów.
Mamy więc chałupę z warsztatem wiejskiego krawca, dom młynarza, szkołę, kuźnię czy chałupkę biednego wyrobnika, zajmującego się nocnym stróżowaniem we wsi. Także karczma i sklep wiejski wyposażone są w oryginalne meble czy detale charakterystyczne dla tego typu obiektów (szynkwas, reklamy produktów, stół do gry z tzw. „grzybkiem”, i in.).
Najstarsze drewniane budynki, odbudowane na terenie Muzeum Wsi Opolskiej w Opolu, pochodzą najprawdopodobniej z początków XVII w. Jednym z nich jest spichlerz dworski ze Sławięcic (1610 ?), który stanowi egzemplarz o unikalnych już dziś walorach budowlanych, historycznych i etnograficznych.
Często spotykany w krajobrazie wsi opolskiej był drewniany kościół. Na terenie Muzeum Wsi Opolskiej w Opolu odbudowany został kościół przeniesiony z Gręboszowa. Ufundowany w 1613 r. przez Cypriana Kotulińskiego; funkcjonował jako kościół filialny pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej. Od 1899 r. pełnił funkcję kościoła grzebalnego.
Jednym z ciekawszych obiektów na ekspozycji plenerowej jest wybudowana w 1726 r. drewniana kuźnia. Stanowi ona wyjątkowy przykład warsztatu pracy wiejskiego kowala, w którym prezentowane są urządzenia i narzędzia kowalskie z przełomu XIX i XX w. Jest to budynek zrębowy, z niewielkim podcieniem. Dwuspadowy, krokwiowy dach, pokryty jest gontem. Palenisko oraz okalające je ściany murowane są z cegły, podobnie jak wysoki komin.
Wśród budynków mieszkalnych wyróżnia się chałupa z Antoniowa. Piękna i tajemnicza. Nie znana jest dokładna data jej budowy, wiadomo jedynie, że istniała już w 1840 r., kiedy to została częściowo spalona. Świadczy o tym wyryta data roczna na płatwi, potwierdzająca pożar chałupy („gebrand 1840”). Tuż przed II wojną światową, w trakcie budowy sztucznego Jeziora Turawskiego, chałupa została w całości przesunięta o 50 m, dzięki czemu uniknęła zalania przez wody nowego zbiornika retencyjnego.
Źródło: Facebook. Muzeum Wsi Opolskiej, TVP3.