7 listopada 1867 roku w Warszawie urodziła się Maria Skłodowska-Curie. Pierwsze kroki stawiała na nielegalnym Latającym Uniwersytecie, a swoje zainteresowania badawcze i eksperymenty rozwijała również w Muzeum Rolnictwa i Przemysłu. W 1891 r. gdy miała 24 lata wyjechała do Paryża we Francji, by studiować na słynnej Sorbonie. Tam jej kariera naukowa rozwinęła się na dobre.
Zajmowała się badaniem minerałów wykazujących własności promieniotwórcze. Analizowała m.in. aktywność soli uranu i zaobserwowała, że jest ona większa niż wynikałoby to z obecności w nich, znanych już wcześniej pierwiastków: uranu i toru. To właśnie doprowadziło do pionierskich odkryć.
Maria Skłodowskiej-Curie i jej dwie nagrody Nobla
Laureatką pierwszej nagrody Nobla została wraz z mężem Piotrem Curie oraz Antoinem Henrim Becquerelem w 1903 r., kiedy zostali docenieni za odkrycie promieniotwórczości. Drugą nagrodę Nobla wręczoną w 1911 r. przyniosły Marii Skłodowskie-Curie m.in. wyniki badań na fizycznymi i chemicznymi właściwościami polonu i radu. Odkrycia Marii Skłodowskiej-Curie spowodowały postęp w badaniach nad promieniotwórczością. Stały się bazą fizyki jądrowej, radiochemii i chemii radiacyjnej. Wyniki jej badań były milowym krokiem na drodze rozwoju m.in. energetyki jądrowej.
Dwójka geniuszy. Co łączyło Marię Skłodowską-Curie z Albertem Einsteinem?
U nas na zdjęciach pani Maria m.in. z Albertem Einsteinem, z którym przyjaźniła się 25 lat. On zwykle pisał do niej listy po niemiecku. Ona do niego – po francusku. Mieli do siebie tak wielki szacunek, że nigdy nie przeszli na “ty”.
Pierwszy raz spotkali się w 1909 r. podczas obchodów 350-lecia Uniwersytetu Genewskiego, gdzie oboje odbierali tytuł doktorów honorowych. “Maria i Albert na dobre poznali się dopiero dwa lata później” – mówił w rozmowie z PAP prof. Jan Piskurewicz z Instytutu Historii Nauki PAN i Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Jak dodał, było to na kongresie w Brukseli w 1911 r., zorganizowanym przez Ernesta Solveya, w którym brali udział ówcześni najwybitniejsi fizycy europejscy. Dopiero wtedy Skłodowska-Curie i Einstein mieli możliwość, by spokojnie porozmawiać i bliżej się poznać.
Wybrali się też wybrali się wspólnie na kilkudniową wycieczkę w Alpy ze swoimi dziećmi. Dziećmi zajmowały się guwernantki a oni rozmawiali całymi godzinami na tematy naukowe.
“Einstein po śmierci Marii w 1934 r. na uroczystości jej poświęconej w Nowym Jorku mówił, że miał szczęście być związany z nią wzniosłą i pogodną przyjaźnią i zawsze podziwiał jej wybitną osobowość. Wskazywał na jej wymagania wobec siebie, obiektywizm, skromność, oddanie społeczeństwu. Zauważył, że gdyby choć część tych wartości była obecna wśród europejskich intelektualistów, Europę czekałaby lepsza przyszłość”.
Źródło: Facebook
Źródło: MEN, gov.pl, PAP, dzieje.pl.